منبع اصلي اين نوشتار نامه سي ويکم نهج البلاغه است که حاوي رهنمود هاي پدري نمونه به جواني نمونه ودر حال رشد است. اين نامه که از مشهورترين وصاياي اميرالمومنين (عليه السلام) است و به قول سيد رضي (عليه السلام) پس از مراجعت از « صفين» در محلي به نام «حاضرين » به فرزندشان حسن بن علي(عليه السلام) مرقوم داشته اند، شيعه وسني به آن توجه کرده اند.

به طوري که دانشمند معروف اهل سنت، ابواحمد حسن بن عبدالله بن سعيد عسکري درباره آن گفته است : « اگر از حکمت عملي چيزي يافت شود که لازم باشد با طلا نوشته شود، همين رساله است که امام علي(عليه السلام) در آن جميع ابواب علم وطرق سلوک وتمام منجيات ومهلکات وراه هاي هدايت ومکارم اخلاق واسباب سعادت وطرق رهايي از اين مهلکه ها ووصول به بالاترين درجات کمال انساني را با بهترين عبارت بيان فرموده است.»(1)

مخاطب امام علي(عليه السلام) در اين رساله تنها فرزندش امام حسن(عليه السلام) نيست بلکه آن حضرت با سخنان حکيمانه خود به همه جوانان حقيقت جو توجه کرده است. گر چه غور در درياي بي کران معارف نهج البلاغه با بضاعت اندک ما سازگار نيست ولکن:

 آب دريا را اگر نتوان کشيد                   هم به قدر تشنگي بايد چشيد

 با توجه به محدوديت صفحات، چند اصل مهم تربيتي را بيان ومتن کامل نامه را به خوانند گان محترم به ويژه نسل جوان واگذار مي کنيم.

 1. تقوا وپاک دامني:

مهم ترين سفارش امام(عليه السلام) به فرزند دلبندش ، تقواي الهي است ، آن جا که مي فرمايد:

واعلم يا بني ان احب ما انت اخذ به الي من وصيتي تقوي الله (2)

پسرم، بدان محبوبترين چيزي که از ميان گفته هايم در اين وصيت نامه به آن تمسک مي جويي، تقواي الهي وپرهيز کاري است

 حصار مستحکم:

اهميت وجايگاه تقوا براي جوانان آن وقت معلوم مي شود که تمايلات واحساسات دوره جواني مد نظر قرار گيرد. براي جواني که در معرض طغيان غرايز واحساسات تند وشکوفايي خواهش هاي نفساني وغريزه جنسي وتخيلات موهوم به سر مي برد، تقوا به منزله قلعه وحصار مستحکمي است که او را از تاخت وتاز دشمنان مصون مي دارد ومانند سپري است که ازاصابت تيرهاي زهرآگين شياطين باز مي دارد. امام علي(عليه السلام) مي فرمايد:

اعلموا عبادالله ان التقوي دار حصن عزيز(3)

بدانيد اي بند گان خدا، تقوا دژي مستحکم وغير قابل نفوذ است

 استاد مطهري(ره) مي گويد: « نبايد تصور کرد که تقوا از مختصات دين داري است، از قبيل نماز وروزه ، بلکه تقوا لازمه انسانيت است. انسان اگر بخواهد از طرز زندگي حيواني وجنگلي خارج شود ناچار است که تقوا داشته باشد. »(4)