همانطور كه قبلا اشاره شد ماليات هاي خالص بر روي هزينه هاي كلي از طريق مصرف تاثير گذار هستند. اگر مالياتهاي خالص افزايش يابد؛ در نتيجه مردم(خانوارها) در آمد مصرفي و هزينه هاي مصرفي كمتري دارند. براي اينكه نشان دهيم چگونه ماليات هاي خالص بر هزينه هاي مصرفي و ميزان مصرف تاثير گذارند اجازه دهيد تا يك ماليات مقطوع را مورد بررسي قرار دهيم. يك ماليات مقطوع بستگي به ميزان و سطح توليد ندارد و ممكن است بصورت دريافت رقمي مشخص و ثابت از هر فرد در اقتصاد؛ مثلا 100 دلار بدون در نظر گرفتن در آمد؛ نمود پيدا كند.

ميزان مصرف بدون پرداخت ماليات با علامت C نشان داده شده و به همين ترتيب با پرداخت ماليات ميزان مصرف پايين مي رود كه با علامت C" نشان داده مي شود. ببينيم چرا؟ تصور كنيد اگر سرانه توليد در اقتصاد 1000 دلار باشد و هزينه هاي مصرفي 850 دلار؛ اگر مالياتي نباشد. بخاطر آوريد كه بدون پرداخت ماليات توليد ملي اقتصاد نيز يك در آمد مصرفي است كه به وسيله مردم(خانوارها) دريافت مي شود. اين موردي نيست اگر ماليات ها به اجرا گذاشته شوند.

اگر ماليات خالص 100 دلار در هر سطح درآمدي باشد؛ در نتيجه درآمد مصرفي 100 دلار كمتر از توليد ملي در كليه سطوح است. اما هزينه هاي مصرفي به درآمدهاي مصرفي بستگي دارد نه به توليد ملي. بنابراين؛ اگر توليد ملي در  شكل 4-4-4؛ 1000دلار است درآمد مصرفي به 900 دلار كاهش مي يابد زيرا ماليات 100 دلار است.

اگر حد نهايي گرايش به مصرف 75/0 است يعني مصرف بميزان 75 دلار كاهش مي يابد؛ يعني مصرف فقط 775 دلار است(775=75-850) وقتي كه مالياتها برابر با 100 دلار است و از آنجا كه حد نهايي گرايش به مصرف (MPC) در تمام سطوح درآمدي يكسان است و مالياتها نيز در تمام سطوح درآمدي يكسان است ميزان مصرف 75 دلار در تمام سطوح توليد كمتر مي باشد؛ البته بر مبناي به اجرا گذاشتن مالياتهاي خالص.