با افزايش رشد اقتصادی همواره صدمات و ضايعاتی متوجه محيط زيست می‌شود. در نگاه اول مفهوم توسعه پايدار همان افزايش سطح استاندارد زندگی همراه با حفظ محيط زيست است. با توجه به اين امر اساسی ترين ابزار جهت ورود و حضور مباحث مرتبط با محيط زيست در بخش انرژی، تبيين اثرات اقتصادی انرژی بر محيط زيست کشورمان می‌باشد.
مبنا و پايه اصلی اين تحقيق گزارش، «استراتژی زيست محيطی در بخش انرژی: سوخت برای انديشه» بود که توسط بانک جهانی در سال ۱۳۷۸ به تصويب رسيد. اهداف اصلی استراتژيک اين سند عبارتند از:
الف ـ تسهيل بهره گيری مؤثرتر و جايگزينی سوخت‌های سنتی.
ب ـحفاظت از سلامت شهروندان در مقابل آلودگی هوا ناشی از احتراق سوخت ها.
ج ـ ارتقاء توسعه پايدار زيست محيطی منابع انرژی.
د ـ کاهش اثرات منفی ناشی از مصرف انرژی در گرمايش جهانی.
چ ـ توانايی در ضوابط پايش و الزام‌های زيست محيطی.

برای تنظيم استراتژی‌های فوق از سه کليد اساسی بهره گرفته شد ـ همکاری در تدوين سياست ـ مديريت دانش و سرمايه گذاری هدفمند. همچنين در اين سند تأکيد شده است که مسايل منطقه ای، محلی و جهانی فرصت‌های بسيار مغتنمی برای کشورهای در حال توسعه هستند که مسايل زيست محيطی را در تمام سطوح به حضور بياورند.