پس از دو دهه ناكامي در وعده هاي داده شده دربارة بهره وري و سود حاصل از كاربرد فرآروش هاي نرم افزاري و فنآوريهاي جديد، سازمانها به اين واقعيت پي بردند كه مسئله اساسي آنها، عدم توانايي در مديريت صحيح توليد نرم افزارها است. در اكثر سازمانها، پروژه ها از زمان برنامه ريزي شده عقب مي افتند، هزينه هاي انجام كار نيز بيشتر از حد تخمين اوليه مي شود و از سوی ديگر منافع حاصل از اتخاذ روشهاي بهتر و ابزارهاي جديدتر نمي تواند در طوفان حاصل از بي نظمي و هرج و مرج پروژه بطور واقعي نمايان شود.

در نوامبر 1986، انستيتو مهندسي نرم افزار (SEI) با همياري كمپاني ميترِ (Mitre)  شروع به توسعه يك چارچوب براي بلوغ نرم افزارها نمود تا سازمانها بتوانند با استفاده از آن چارچوب به توسعة نرم افزارهاي خود بپردازند. در سپتامبر 1987، SEI توصيف مختصري از چارچوب بلوغ فرآيند را منتشر نمود كه بعدها در كتاب همفري (Humpherey) توسعه يافت و تحت عنوان مديريت فرآيند نرم افزار عرضه شد. دو روش "تشخيص فرآيند نرم افزار"[1]  و " ارزيابي قابليت نرم افزار"[2] و يك پرسشنامه بلوغ، براي تخمين بلوغ فرآيند نرم افزار نيز تهيه شد.

CMM، براي راهنمايي سازمانهاي نرم افزاري در انتخاب استراتژي هاي توسعه فرآيند، بوسيلة تعيين بلوغ فرآيند جاري و تعريف برخي نيازهاي حياتي در كيفيت نرم افزار و توسعه فرآيندهاي آن، طراحي شده است. بوسيله تمركز بر مجموعة محدودي از فعاليت ها و انجام تلاش بزرگ و فوق العاده براي بدست آوردن آنها، يك سازمان مي تواند فرآيند حصول درآمد مستمر از نرم افزار را در خود نهادينه سازد.

نسخة اولية CMM، طي سالهاي 1991 و 1992 توسط يك كميته نرم افزاري مورد بازنگري قرار گرفت. درآوريل 1992 يك كارگاه CMM با مشارکت حدود 200 متخصص نرم افزار راه اندازي شد. نسخة مذكور (CMM V 1.1.)  نتيجه بازخوردهاي اين كارگاه و بازخوردهاي مداوم از كميته نرم افزار است.

1-1-1سازمانهاي نرم افزاري بالغ و نابالغ

تعيين اهداف ملموس براي توسعه فرآيندها و درك تفاوتهاي في مابين سازمانهاي نرم افزاري بالغ و نابالغ، يكي از نيازهاي اساسي جامعه ما است. ويژگي هاي سازمانهاي بالغ و نابالغ نرم افزاري ذيلاً ارائه مي گردد:

1-سازمان نرم افزاري بالغ

فرآيندهاي يك سازمان نرم افزاري بالغ به گونه ايست که در سرتاسر سازمان براي مديريت و  پشتيباني از ايجاد و توسعه نرم افزار، توانايي دارد. فرآيند نرم افزار دقيقاً في مابين نيروهاي موجود و كاركنان جديد، قابل به اشتراك گذاشتن است. فرآيندهاي حكم شده به دليل سازگار بودن با راه كارهاي واقعي انجام كار، قابل استفاده هستند. اين فرآيندهاي تعريف شده، زمانيكه موردنياز باشد به هنگام درخواهند آمد و توسعه تدريجي آنها از طريق كنترل هاي لازم بر آزمون پروژه هاي نمونه و يا تجزيه و تحليل هزينه و سود، امكانپذير خواهد بود.

قوانين و مسئوليت ها در فرآيندهاي تعريف شده در سرتاسر سازمان و حين انجام پروژه واضح و روشن است. در سازمان بالغ، مديريت سازمان، كيفيت محصولات نرم افزاري و فرآيند تهيه آنها را زير نظر دارد.

براي قضاوت در امر كيفيت و تجزيه و تحليل محصول و فرآيند، اهدافي وجود دارند كه اساساً كمّي شده اند. برنامه زمانبندي و بودجه بندي بر مبناي كارآيي هاي تاريخي و واقعيت هاي منبعث از آنها، بنا شده اند. نتايج مورد انتظار براي هزينه، برنامه زمانبندي، قابليت كاركردي و كيفيت، معمولاً قابل حصول هستند. بطور كلي، فرآيند به نظم درآمدن بطور سازگارانه اي دنبال مي شود. زيرا، درك مشترك از ارزش آنچيزي كه فرآيند ايجاد مي كند و زيرساخت هاي لازم براي پشتيباني آن، در سرتاسر سازمان بوجود خواهد آمد.

2-سازمان نرم افزاري نابالغ

دريك سازمان نرم افزاري نابالغ، فرآيندهاي نرم افزاري عموماً در جريان انجام يك پروژه توسط انجام دهندگان و مديران ايجاد مي شوند. حتي اگر يك فرآيند نرم افزار با اين روش ايجاد شود، به اندازه كافي جدي گرفته نخواهد شد و دنبال نمي گردد. سازمان نرم افزاري نابالغ، ارتجاعي است. مديريتش معمولاً تمركز برحلّ مشكلات بحراني دارد. زمانبندي و بودجه بندي بصورت دائمي در حال افزايش است زيرا بر مبناي تخمين هاي واقعي بنا نشده اند.

اكثر مواقع مشاهده شده است كه يك برنامه زمانبندي فشرده براي تهيه يك نرم افزار تحميل شده است. قابليت كاركردي و كيفيت محصول حاصل از اين برنامه ريزي، اغلب دستخوش مصالحه با برنامه زمانبندي خواهد شد. در يك سازمان نابالغ، اهداف اساسي پايه اي براي توانايي قضاوت كيفيت محصول يا براي حلّ مشكلات محصول يا مسائل فرآيند، تدوين نگرديده اند . بنابراين پيش بيني كيفيت محصول مشكل است. وقتي پروژه از برنامه زمانبندي خود به تعويق مي افتد فعاليت هايي كه به افزايش كيفيت منجر مي شوند (مانند بازنگري ها و آزمون ها) اغلب خلاصه يا محو مي شوند.

1-1-2-مفاهيم پايه اي متضمن بلوغ فرآيند

فرآيند نرم افزار مي تواند بوسيلة مجموعه اي از فعاليتها، روشها، تمرينها و تغييراتي كه نيروي انساني براي توسعه و نگهداشت و به اشتراك گذاشتن آنها صرف مي كنند، تعريف شود. (مانند: برنامه ريزي پروژه، طراحي مستندات، كُد، آزمون موارد و راهنماي استفاده كنندگان) بطوريكه فرآيند نرم افزار در يك سازمان رشديافته، به خوبي تعريف شده و سازگاري پياده سازي آن در سرتاسر سازمان بيشتر به چشم مي خورد. در اين صورت ويژگيهايی از قابليت فرآيند نرم افزار در محدوده اي از نتايج قابل پيش بينی شده ،  بوسيلة پيروي از فرآيند نرم افزار قابل دستيابي است.

قابليت فرآيند نرم افزار يك سازمان به يك معني پيش بيني احتمالي آندسته قابليت هايي است كه سازمان درنظر دارد تا در نرم افزارهاي آتي خود بگنجاند. كارآيي فرآيند نرم افزار به معني واقعي آن به وسيلة پي گيري فرآيند نرم افزار نمايش داده مي شود. از اينرو كارآيي فرآيند نرم افزار تمركز بر نتايج قابل انتظار دارد. بلوغ فرآيند نرم افزار به اندازه اي است كه يك فرآيند خاص، آشكارانه تعريف، مديريت، اندازه گيري، كنترل و تأثيرگذار شده باشد. بلوغ، به پتانسيلي براي رشد در قابليت، منجر مي شود و شامل هم دستيابي به فرآيندهاي نرم افزاري سازمان و نيز  سازگاري با پروژه هاي جديدي است كه در سازمان مطرح مي شود.

سودي كه يك سازمان نرم افزاري در بلوغ فرآيند نرم افزار بدست مي آورد، اين است كه با استفاده از خط مشي ها، استانداردها و ساختارهاي سازماني مناسب، در مسير فرآيند نرم افزار قرار خواهد گرفت. جاري ساختن فرآيند نرم افزار در سازمان مستلزم ايجاد  يك زيرساخت و فرهنگ سازماني است كه روشها، عمليات  و دستورالعمل هاي كاري در اين زيرساخت با تحمل و بردباري خاص مورد پشتيباني قرار گيرد بطوريكه پس از آن بصورت نهادينه درسرتاسر سازمان رسوخ پيدا كند.