در سال۷۱۱٫م/۹۲٫ ق یک دسته از مسلمانان به رهبری طارق بن زیاد که نام وی در کلمه جبل الطارق ابدی شده است توانستند بخش اعظم اسپانیا را فتح کنند. اعراب قلمرو جدید خودرا در اسپانیا اندلس میگفتند وشهر قرطبه را به پایتختی برگزیدند.

در سال۷۵۶٫م/۱۳۹٫ ق فردی از خاندان بنی امیه بنام عبدالرحمن با کمک هوادارانش در اندلس به حکومت میرسد و حکومت مستقل امویان را در اندلس تاسیس میکند. دردوران اوج ان در زمان عبدالر حمان سوم۹۱۲-۹۶۱٫م/۳۰۰-۳۵۰٫ ق انها خود را خلیفه" و" امیر المومنین" خواندند. درگیریهای داخلی بعدی بر سر جانشینی سبب تضعیف انها شد.در سال ۱۰۳۱٫م /۴۲۲٫ ق شورای وزیران در قرطبه تشکیل شد و پایان خلافت امویان اندلس و تاسیس شورای دولتی را اعلام نمود این شورا فقط بر قرطبه حکومت میکرد و مناطق دیگر بدست حکام محلی اداره می شد.

هر چند حکمرانان مسلمان نسبت به پیروان مذاهب دیگر با مدارا و تسامح رفتار میکردند اما استقبال ساکنین اسپانیا از دین جدید بسرعت افزایش می یافت در این میان میل دستیابی به مزایای اجتماعی مسلمان بودن و تحسین فر هنگ اسلامی بعنوان تمدن مترقیتر جایگاه بر جسته ای داشت. خدمت خاص تمدن اسلامی اندلس را باید در حوزه شهر سازی و توسعه شهرها ونیز شکوفایی اقتصادی که در اثر احیای تجارت بوجود امد جستجو کرد.

بر اثر متلاشی شدن حکومت مرکزی فشار دول مسیحی بر مسلمانان افزایش یافت بطوریکه که حکمران اشپیلیه المعتمد وفقهای مالکی از حکومت مرابطون در افریقای شمالی تقاضای کمک کردند و مرابطون بعد از انجام ماموریتشان حکومت اندلس را در اختیار گرفتند. پس از پایان قطعی حکومت مرا بطون در اندلس در سال ۱۱۴۵٫م/۵۳۵٫ ق و تا سال ۱۱۷۰٫م/۵۶۵٫ ق که اندلس تحت قدرت مو حدون قرار گرفت هرج ومرج حکمفرما بود. اما موحدون نیز همانند مرابطون مدت زیادی دوام نیاوردند وبزود ی در سراشیبی سقوط افتادند. در این شرایط حملات دول مسیحی شمال اسپانیا افزایش یافت و قرطبه درسال۱۲۳۶٫م /۶۳۴٫ ق واشبیلیه در سال ۱۲۴۸٫م /۶۴۵٫ ق بدست مسیحیان افتاد.

در این ایام فردی بنام محمد بن یوسف ابن نصرحکومت نصریه را در غرناطه تاسیس کرد. ۱۲۳۸ .م /۶۳۵٫ق که بعد از دو قرن ونیم در سال ۱۴۹۱٫م/۸۹۶٫ ق منقرض شد. در هنگامی که سراسر اروپا در توحش و جهل قرون وسطی فرو رفته بود در اندلس تقریبا همه سواد خواندن و نوشتن را داشتند. وجود مدارس ومراکز علمی متعدد از قبیل دانشگاهها وکتابخانه ها از مشخصات این دوره میباشد.