آنفلانزاي مرغي يك بيماري مسري در پرندگان است كه توسط ويروس A آنفلانزا ايجاد مي شود . مرغ هاي مهاجر و مرغ هاي وحشي مخزن طبيعي ويروس هاي A آنفلانزا هستند .

آنفلانزاي مرغي كه نوع به شدت بيماري زاست بيش از صد سال قبل در ايتاليا شناخته شده و به طاعون مرغي معروف بوده است .

از ميان 15 زير گونه اصلي ويروس آنفلانزاي A فقط نژادهاي زيرگونه هاي H5 و H7  بيماري شديدا عفوني آنفلانزاي مرغي را ايجاد مي كند كه بسيار مسري است و در گونه هاي پرندگان آسيب پذير شديدا كشنده است .

مرغ ها و بوقلمون ها به همه گيري بسيار حساس هستند .تماس مستقيم يا غير مستقيم پرندگان اهلي با ماكيان آبي به عنوان علت متداول شناخته شده بوده است .

بازار پرندگان زنده نيز نقش مهمي در انتشار اپيدمي دارد . پرندگاني كه بعد از آلوده شدن زنده مي مانند حداقل براي 10 روز ويروس را از طيق دهان و مدفوع دفع مي كنند و بنابراين زمينه انتشار بيشتر را فراهم مي نمايد . اردك ها برخلاف مرغ ها به اين ويروس ها مقاوم هستند ومي توانند ناقل بدون علامت اين ويروس ها باشند و بنابراين به انتشار بيشتر آنها كمك كنند. ويروس آنفلانزاي مرغي به طور طبيعي فقط پرندگان و خوك ها را آلوده مي كند .

از سال 1959 ويروس هاي زيرگونه هاي H5 وH7 وH9 از مانع گونه هاي خود گذشته اند تا انسان ها را در 10 وضعيت آلوده سازند . اكثر ويروس هاي آنفلانزاي مرغي كه انسان ها را متاثر مي سازند علايم خفيف تنفسي يا التهاب ملتحمه ايجاد كرده اند به استثناي نژاد H5N1 .

اين نژاد بيماري بسيار شديد با مرگ و مير زياد در سال هاي 1997 ، 2003 ،2004 ايجاد كرده است .

مطالعاتي كه نمونه هاي ويروس را طي زمان بررسي نموده است نشان مي دهد كه H5N1 بطور فزاينده اي براي پستانداران ، بيماريزا مي شود و اكنون نيزاز قبل مقاوم تر شده است و در محيط تا چندين روز باقي مي ماند .