دانلود مقاله فواید ورزش شنا 16 ص

شما بازدید کنند محترم میتوانید با هزینه ی اندکی فایل (فواید ورزش شنا 16 ص) را تهیه فرمایید.

نوع فایل : word (..doc) – شامل 16 صفحه

قسمتی از متن :

 

‏موضوع :

‏

‏فواي‏د ورزش شنا

‏زیر نظر استاد:

‏جناب ‏آقای خرّمی

‏محقق :

‏امير اس‏دیان

‏

‏

‏تاريخچه :

از آنجا كه بخش وسيعي از سطح كره زمين با آب پوشيده ، بشر از ابتدا نسبت به شيوه هاي استفاده از آب و چير ه شدن بر آن كنجكاو بوده است.

توجه انسان به شنا و آموختن فن شنا وري، بي ترديد از زماني آغاز شده كه انسانهاي نخستين از غارها بيرون آمده و در كنار رودها و دريا ها سكونت گزيدند.

بشر اوليه كه مي بايست در همه حال با عوامل طبيعي در مبارزه باشد، شنا را هم به ناچار و از روي نياز آموخت تا بدينوسليه بتواند از آبها و آبگيرها به سلامت بگذرد، بنابراين در مراحل اوليه، شنا نه انگيزه ورزش و تفريح ، بلكه براي رهايي از چنگال امواج و نجات جان بوده است.

به درستي دانسته نيست و نمي توان گفت: كه انسانهاي اوليه چگونه شنا مي كردند. اما چون بيشتر جانوران به طور طبيعي شنا كردن مي دانند به يقين مي توان گفت كه بشر اوليه شنا كردن را از حيوانات آموخته و با دقت در طرز دست وپا زدن جانوران در آ ب از آ نها تقليد كرده است. اين گونه شنا ، كه به صورت مداوم چهار دست و پا در آب است البته سرعت چنداني ندارد ولي همين اندازه كه شناگر را در آب غوطه ور نگه مي داشت كافي بود. به اين ترتيب شنا كردن تبديل به يك نياز اصلي براي مردمان كنار رودها و درياچه ها و دريا ها شد و به تدريج ، ارتشهاي دوران باستان هم كه براي خود نيروي دريايي بوجود آورده بودند، فن شنا را به ملوانان خود آموزش دادند تا هنگام غرق شدن كشتي، بتوانند خود را نجات دهند.

با توجه به مداركي كه از تمدنهاي مصر باستان، كلده، آشور در دست است به خوبي معلوم مي شود كه آن مردمان به فن شنا آشنا بوده و مي توانسته اند در رودهاي نيل، دجله، فرات شنا كنند.

در تمدنهاي دوم و يونان باستان، شنا كردن يكي از تعليمات اصلي سربازان بوده است. از ويرانه هاي شهر باستاني پمپي، نقش و نگارهايي كنده شده بر سنگ بدست آمده كه آدميان را در حال غوطه وري در آب نشان مي دهد. با اين همه، دليلي در دست نيست كه بتوان گفت شنا يكي از مسابقات بازيهاي المپيك باستان بوده است.

در ژاپن، كه مجمع الجزاير است و دريا نقشي حياتي در زندگي مردمان دارد، شنا كرن (به ويژه براي ماهيگيري) امري طبيعي بوده است. به صورت ورزش و رقابت هم شنا در ژاپن سابقه اي طولاني دارد در سال 1603 ميلادي، به فرمان امپراتور ژاپن شنا در مدارس آن كشور اجباري شد و حتي مسابقه اي هم براي آن به وجود آمد.

در هر حال با توجه به مدارك تاريخي ميتوان گفت كه انسان حدود دو هزار سال است كه به فن شنا آشنا شده است و آن را اجرا كرده است. اما در قرون وسطي كه بيماريهاي مهلك و مسري و با و طاعون در ميان مردم افتاد و در اروپا چندين بار قربانيان زياد گرفت چون اعتقاد بر اين بود كه بيماريها از طريق آب و شناوري در آبگير ها شايع مي شود. پس شنا را ممنوع كردند و اين ترس تا حدود قرن شانزده همچنان در مردم بود.

از قرن 16 به بعد كم كم سخن از شنا و فنون آب به ميان آمد حتي نوشته هايي در باره فوايد شنا و طرز دست و پا زدن در آب منتشر شد. اولين كتاب در اين باره توسط توسط معلمي بنام «نيكلاس واين من» در كشور آلمان در سال 1538 ميلادي نوشته شد.

پس از آن «ادوارد ديگي» در سال 1587 كتابي به زبان لاتين در آموزش فن شنا و فوايد آن نوشت كه اين كتاب در سال 1595 به زبان انگليسي ترجمه و منتشر شد.

بعدها در سال 1696 هم يك فرانسوي به نام تيونت كتابي نوشت تحت عنوان هنر شنا كه در آن نوعي شنا شبيه شناي قورباغه را مورد بحث و آموزش قرار مي داد.

انتشار اين گونه كتابها و علاقه اي كه بطور طبيعي در انسان نسبت به آب بازي و آب تني هست، سرانجام سبب شد كه شنا بار ديگر در اروپا رونق بگيرد و زنده شود.

نخستين استخر در سال 1828 در شهر ليورپول (انگلستان) به وجود آمد. به زودي ساختن استخر در ديگر شهرهاي انگلستان مخصوصاَ لندن آغاز شد. تا جايي كه در سال 1837 فقط در شهر لندن شش استخر شنا وجود داشت.

لندن را بايد نخستين شهر جهان به حساب آورد كه شنا را به صورت ورزش مورد توجه قرار داد و براي آن مسابقاتي به راه انداخت. در سالهاي دهه 1860 چندين مسابقه ميان شناگران باشگاههاي شناي لندن برگزار شد اما نخستين مسابقه ي شناي مدرن در استراليا ترتيب يافت. اين مسابقه در ماه فوريه سال 1864 در شهر سيدني صورت گرفت كه در آن شناگري به نام ردموند توانست 440 يارد (كمي بيشتر از 400 متر) را در 8 دقيقه و 43 ثانيه بپيمايد.

در قرن نوزدهم لندن همچنان پيشتاز ورزش در جهان بود در سال 1869 اتحاديه شناي لندن تاسيس شد كه بر مسابقات شنا نظارت مي كرد و براي آن قوانين و مقررات خاصي مي نوشت در اين سالها جز شناي قورباغه شناي ديگري را شناگران نمي دانستند تا آنكه شناي پهلو ابداع شد كه هيجان بسياري را در استخرهاي آن روزگار برپا كرد. در شناي پهلو، سر به طرف پاها مي چرخيد و يك دست كوتاهتر از دست ديگر زده مي شود. در شناي پهلو به تدريج اصلاحاتي صورت گرفت كه مهمترين آن حركت قيچي پاها بود شناگري انگليسي به نام كول در سال 1871 موفق شد به كمك اين نوع شنا (كه ديگر شناي انگليسي ناميده مي شد) مسافت صد متر (91.5) را در يك دقيقه و 15 ثانيه شنا كند)

مسابقات شنا، در مسافتهاي گوناگون و به شيوه هاي مختلف برگزار مي شود.

 

 

---

 

تصاویری از چند صفحه نخست فایل :

 

توجه فرمایید بدلیل تهیهی تصویر با نرم افزار های انگلیسی متن نمایش داده شده در تصاویر ممکن است دارای اشکالاتی باشد که در فایل اصلی این چنین نیست