دانلود مقاله تبيين آماري يافته ها

برای شما بازدید کننده محترم این مقاله کامل را تهیه کرده ایم.

تبيين آماري يافته ها

پسوند : word (..doc) – صفحه : 18

بخشی از فایل :

 

‏فصل پنجم: بحث و نتيجه گيري ‏147

‏147

‏تبيين آماري يافته ها:

‏فرضيه 1: ‏نامساعد بودن جو عاطفي خانواده احتمال فرار نوجوان از خانه را افزايش مي‌دهد.

‏ براساس يافته هاي آماري، خي دو مشاهده شده با سطح 9/99 درصد معنادار بوده است. يعني بين وضعيت عاطفي خانواده و عضويت در گروه دختران فراري و عادي ارتباط معنادار وجود دارد و نتيجه مي شود كه جو عاطفي نامناسب در خانواده احتمال فرار را افزايش مي‌دهد. يافته پژوهش حاضر نشانگر تاييد فرضيه فوق مي باشد.

‏پژوهش هاي نزديك به موضوع نتايج فوق را مورد تاييد قرار مي دهند.

‏دكتر كاپاديا در يك تحقيق همه جانبه روي سيصد نفر نوجوان فراري از خانه كه در كانون اصلاح و تربيت شهر بمبئي نگهداري مي شوند به نتايج زير دست يافت.

‏4/71 درصد پسران و 8/57 درصد دختران نوجوان فراري از خانه به دليل بدرفتاري والدين يا سوء رفتار ناپدري و يا نامادري، از خانه فرار كردند.

‏محمد سعيدي در پايان نامه كارشناسي ارشد خود تحت عنوان (بررسي فرار جوانان از خانه) به مقايسه‌ي پاسخ هاي 60 نفر نوجوان فراري و عادي پرداخته است، يافته هاي پژوهش وي بدين شرح مي باشد:

‏نابساماني خانواده، سردي روابط عاطفي والدين، متاركه و طلاق، وجود ناپدري و نامادري، فقر فرهنگي، بيسوادي و اعتياد از مهمترين عوامل برانگيزاننده‌ي تمايل به فرار در نوجوانان بوده است (سعيدي 1372).

‏فصل پنجم: بحث و نتيجه گيري ‏148

‏148

‏بدين ترتيب نتايج بررسي فرضيه 1 پژوهش با يافته هاي پژوهشي ديگر در اين زمينه كاملا مطابقت دارد.

‏فرضيه 2: ‏ارتباط بين دختر و پسر، احتمال فرار دختران را از خانه افزايش مي دهد. براساس يافته هاي آماري، مقدار خي دو مشاهده شده در سطح 9/99 درصد اطمينان ارتباط معنادار بوده است و نشان مي دهد كه بين ارتباط با جنس مخالف و عضويت در گروه دختران عادي و فراري از نظر آماري رابطه معنادار وجود دارد. يعني ميزان ارتباط با جنس مخالف در گروه فراري بسيار بيشتر از گروه عادي مي باشد و به نظر مي رسد كه بين اقدام به فرار دختران از خانه و ارتباط با نامحرم رابطه وجود دارد.

‏تفاوت پژوهش حاضر با تحقيقات قبلي در ارتباط با فرضيه شماره 2 اين است كه تحقيقات خارجي به علت فرهنگ خاص خود و پذيرش فرهنگ ارتباط پسران و دختران به اين مورد، به عنوان مشكل نپرداخته اند و تحقيقات داخلي نيز تاكنون اشاره اي به اين مطلب نداشته است.

‏با اين وجود پژوهش هاي نزديك به موضوع نتايج فوق را مورد تاييد قرار مي دهند.

‏لالور (1999) در اتيوپي روي تعدادي از نوجوانان دختر و پسر خياباني تحقيقاتي انجام داد و نتيجه گرفت كه براي پسران حملات فيزيكي و براي دختران آزارهاي جنسي وجود داشت. 44% از دختران «ريپ» داشتند و بيش از 26% آنها مورد حمله و آزار جنسي بودند.

كاوس، پارادايش- گينرلرجا (2000) روي 346 نفر نوجوان بي خانمان مطالعه اي انجام دادند و نتيجه گرفتند كه اين نوجوانان شرايط بسيار سخت را گذرانيده بودند و عمدتاً اختلالات رواني داشته اند. در تاريخچه زندگي آنان سوء رفتار فيزيكي در كودكي، حملات فيزيكي در خيابان و اختلالات جنسي در كودكي، آزار و اذيت هاي جنسي در خيابان ها و اختلالات و درگيري هاي رواني وجود داشت.

 

 

---

 

تصاویری از چند صفحه نخست فایل :

 

توجه فرمایید بدلیل تهیهی تصویر با نرم افزار های انگلیسی متن نمایش داده شده در تصاویر ممکن است دارای اشکالاتی باشد که در فایل اصلی این چنین نیست